‘Siem, vind je dat ik getikt ben?’
‘Sorry Syl, wat bedoel je?’
‘Je hoort me wel, of jij vindt dat ik getikt ben?
‘Rare vraag.’
Sylvia kijkt mij met ogen zo groot als schoteltjes aan. Die Syl, met haar dromerige oogopslag: als ze naar je luistert of in gepeins verzonken lijkt, valt haar mond een beetje open . Papieren slingeren door haar hele huis. Kranten, tijdschriften, boeken en uitgescheurde artikelen. Ze wil van alles bewaren, van recepten tot tips voor een dagje Deventer tot tips voor timemanagement. E-mails beantwoordt ze zelden. Ik ben gewoon niet van het mailen, zegt ze dan. Tijdens onze gesprekken springt ze van de hak op de tak. Syl draagt geen horloge en komt dus altijd en overal te laat, alleen als ze een vliegtuig moet halen, dan is ze op tijd.
‘Geef nou maar gewoon antwoord Siem.’
‘Oké, omdat je zo aandringt. Syl, ik vind je lekker maf, maar om nou te zeggen getikt, dat gaat me te ver. Inderdaad wanneer we samen op stap gaan, rollen we steevast in een avontuur. Je spreekt Jan en alleman aan, je loopt zingend over straat en je denkt hardop. Dat laatste vind ik vermoeiend’.
‘Oh, vind je dat? Hoe komt het dat je dat niet eerder hebt verteld? Enne, dat staat volgens mij los van mijn vraag of je vindt dat ik getikt ben’.
‘Sylvia, hoe kom je er dan bij, dat je getikt bent’?
‘Mijn nieuwe schoonmaakdame zei met zo’n zuinig lachje om haar mond ‘je bent wel van de lijstjes hè?’ Die ziet ze natuurlijk door het hele huis hangen, op iedere deur hangt wel wat.
‘Syl, ik ken die lijstjes toch van jou. Je brengt me vaak op ideeën. Zoals je wasoverzicht en dat lijstje in de keuken met de titel afsluiten. Sterker nog, ik zal je bekennen Syl dat ik dat lijstje van je heb overgenomen. Echt praktisch, even spieken op het lijstje: zijn alle ramen dicht, kaarsjes uit, gas uit, deuren op slot, hebben de katten te eten en staat de vaatwasmachine aan.
Welke lijstjes heeft jouw poetsvrouw nog meer gezien Syl ?’
‘Op het bureau ligt altijd mijn lijstje voor de dag’.
‘Ja, die heb ik ook. De buurvrouw zag op mijn lijstje zwemmen staan. ‘Zoiets vergeet je toch niet?’, zei ze. ‘Dat vind ik dan lastig uit te leggen, vooral aan de buurvrouw die zelf nooit iets vergeet en zonder enig lijstje door het leven schijnt te gaan. Zojuist heb ik in mijn telefoon een verjaardagslijstje aangemaakt met al mijn wensen. Het duurt nog vier maanden eer ik jarig ben. Gelukkig kan de buurvrouw die niet zien, haha.’
‘Simone, naast mijn daglijstje ligt de weekplanner. Dan hangen onderaan de desktop vier memo’s, waaronder een sportoverzicht en de acties die ik sowieso op een vrije dag wil ondernemen.’
‘Zoals?’, dring ik aan.
‘Iedere dag wil ik lezen, mailtjes wegwerken, iets aan administratie doen, huishouden of boodschappen, sport, telefoontjes. Lijstjes zijn mijn houvast. Houvast heb ik blijkbaar nodig. Weet je, ik begin aan mezelf te twijfelen als iemand zegt ‘je bent wel van de lijstjes hè?’
Is dat niet wat overdreven, denk ik, maar ik spreek die gedachte niet uit. Het ligt te gevoelig dit.
‘Oh Syl, ik krijg ook ordening in m’n kop bij een duidelijke verdeling van alle klussen. Ik heb het idee dat ik met al m’n lijstjes minder uitstelgedrag vertoon. Voor het eerst van mijn leven heb ik vlak voordat we met vakantie gingen een vakantievoorbereidingslijst gemaakt. Op die lijst schrijf ik dat al mijn rekeningen betaald moeten zijn, wanneer ik kan inchecken, dat ik afgemeten zakjes kattenvoer klaar leg voor de buurvrouw, dat ik de klok stil moet zetten en wat ik allemaal moet afsluiten.
‘Die heb ik ook Simone, al jaren’.
‘Natuurlijk heb ik ook een lijstje ik-ga-op-vakantie-en-neem-mee.’
‘Ja, duh, die heeft iedereen.’
‘Voor onze schoonmaakmevrouw maak ik ook een lijstje voor tijdens onze vakantie.’
‘Ja, ik ook. Siem, ik heb ook een algehele actielijst met daarin per categorie een verdeling, alles keurig onderstreept. Klussen aan het huis, klussen voor mijn werk, administratieklusjes. Weet je wat er al jaren op staat? Dat ik mijn beeldscherm van de desktop eens moet opschonen. Wat een klereklus, daar heb ik geen geduld voor hoor.’
‘Syl, zo’n actielijst heb ik ook.’ Wat wij ook hebben en ik ben benieuwd of jij die hebt: een tuinlijst voor het hele jaar rond, en een schoonmaakplanning voor het hele jaar, een checklijst voor op m’n werk, een financieel overzicht, een algehele boodschappenlijst met prijzen en een uitgetypt medicatieoverzicht voor manlief.’
‘Zo, dat zijn er wel een heleboel.’ Zal ik ondertussen wat grappigs vertellen’? Ik heb een verhaal gelezen met de titel ‘Het lijstje’. Het is geschreven door Elvin Post, een frisse, blonde gozer. Alleen al vanwege de titel wilde ik dit verhaal lezen. Op het to-dolijstje in dat verhaal staat onder andere: naar de kapper, biljarten en Mark Rutte vermoorden. Dan ben je pas ècht niet goed bij je hoofd.
Syl, ik denk nog steeds niet dat je getikt bent hoor. Misschien ga je dat wel van mij denken als ik jou vertel over het gekste lijstje dat ik heb’.
‘Wat is dat dan? Wat is dat dan?’
Ze kijkt me gretig aan.
‘Daar komt ie, ik heb een garderobecombinatielijst.’
’ Een wat?’
‘Een garderobecombinatielijst. Nu draag ik een witte broek en op die lijst heb ik alle truitjes genoteerd die daar goed bij staan. En dan staat er achter of die combinatie is bedoeld voor 20 graden en of 12 graden.’
‘Meen je niet?’
‘Ja heus, ik kan niet zonder mijn garderobecombinatielijst. Bij bepaalde jurken noteer ik ook welke laarzen of sneakers erbij matchen.’
‘Wat een idee, mag ik jouw lijstje een keertje zien?’
‘Alleen jij mag ‘m inkijken, maar alleen als je me belooft het aan niemand te vertellen?’
‘Dus eigenlijk ben jij ook hartstikke getikt met al je lijstjes. Wat zijn wij voor een duo?’
Onwillekeurig moet ik zuchten. ‘Sylvia, over duo’s gesproken, mijn ex uit Amsterdam zei ‘je doet me denken aan het komisch duo Van Kooten en de Bie. Die stonden een keer bij de zee en een van hen was de golven aan het opmeten, waarop de ander vroeg ‘waarom doe je dat’? Het antwoord luidde: ‘iemand moet het doen’.