KAMER 501

Er raast een orkaan in de buurt van Bonaire. Hans, mijn man, zit daar in een hotel. De manager waarschuwt dat water en stroom kunnen uitvallen. Dus denkt Hans: ik ben slim. Ik laat het bad vollopen. Dan heb ik water om mezelf te wassen. En voor de wc.
De stroom valt inderdaad uit. Midden in de nacht moet hij plassen en loopt hij op de tast de badkamer in.
Hij merkt dat hij natte voeten krijgt, maar besluit dat de oorzaak daarvan een probleem is voor de volgende dag.
De volgende ochtend, bij daglicht kijkt hij beter: de badkuip is leeg en de vloer staat blank. Hij vermoedt dat het bad lek is en loopt naar de receptie. De receptioniste zegt meteen: ‘Dat is regen. U heeft uw shutters niet goed dichtgedaan.’
‘Jawel’, zegt Hans ‘Daar is het juist droog.’
‘Welke kamer heeft u?’
‘501.’
Ze pakt een rood boek onder de desk vandaan en bladert op haar dooie gemak. Vinger over het papier. ‘Kamer 501…, kamer 501…’
Na zeven bladzijden: ‘Kamer 501. Lekkend bad.’
Ze klapt het boek dicht en kijkt op.
‘Dat is bekend hoor!’