KAPOTJE

‘Alstublieft, uw kamersleutel.’

Het is namiddag in Bangkok. Met mijn KLM-collega’s sta ik na een vlucht van meer dan elf uur bij de receptie van ons hotel. In Nederland is het 9.00 uur en beginnen de meeste mensen frisgewassen aan hun werkdag. Vanwege de Covid-19maatregelen heeft KLM-crew in Bangkok een verplichte hotelkamerquarantaine.

De receptioniste draagt een perzikkleurige sarong en heeft een echte orchidee in haar haar. Ze verdeelt de kamersleutels onder alle collega’s. Ieder bemanningslid ontvangt een elektronische sleutel die één keer werkt. Je kunt niet zomaar overwippen naar een andere kamer.

Het setje uit onze crew is voor mij aan de beurt. Zij heeft haar blonde haar in een strakke paardenstaart. Aan haar is niet te zien dat ze een duty van meer dan twaalf uur erop heeft zitten. Hij, een bonk van een kerel, heeft een blik alsof hij ieder moment het uniform van haar lijf wil trekken.

De Thaise schone overhandigt hen beiden een afzonderlijke sleutel.

‘Eén sleutel is voor ons voldoende’, zegt de blonde staart.

‘I am sorry’, klinkt in het in Thais Engels. ‘Omdat alle bemanningsleden verplicht in quarantaine moeten, moet iedere collega op zijn eigen kamer verblijven. ’ Nu doet de bonk een duit in het zakje. ‘Wij zijn man en vrouw en willen graag op één kamer’.

‘ No can do, alleen als u uw trouwboekje laat zien maken we een uitzondering.’

Ai, hier is geen speld tussen te krijgen en met neerhangende mondhoeken druipt het stel af.

Na drie uur slaap videobel ik met mijn man. Ik vertel hem het verhaal van het setje en de kamerquarantaine. Ik zit in m’n roze nachthemd aan het bureau met een dampende kop thee voor me. Mijn man zit met een ongeschoren kop in z’n schipperstrui met een mok koffie in zijn hand.

‘Schat, ik zit hier nog 19 uur vast op mijn kamer’. Ik richt de camera van mijn mobiel via het raam naar de buitenwereld. Vanuit het groen staart er een stenen Boeddha met een opgeheven hand naar mijn man. ‘Bij Boeddha  is het dertig graden en hier blaast de airco in mijn nek.’

‘Simone’, spreekt mijn man me toe. ‘Maak er het beste van.’

Na ons telefoongesprek open ik de kledingkast. Fijn, er hangt hier een witte katoenen badjas met  wafeltjespatroon. Ik trek een lade open. Haha, wat ligt hier? Een pakje Durex. For sale.

Gauw maak ik een foto voor de groepsapp van onze crew. ‘Hoe is het met jullie? Ik verveel me kapotje.’