Vlug gris ik een blauw mandje mee voor mijn twee vergeten boodschappen: appels en een pak melk.
Uit het schap pak ik een zak roodgele biologische appels. Dan trekt er iemand aan mijn mouw.
‘Hé hallo Simone.’
Ik draai me om en kijk in de ogen van Titia. Ze heeft haar olijfgroene hoedje op en daaronder draagt ze een mantel in exact dezelfde kleur. Titia is het type vrouw dat haar huis niet uitgaat zonder gestifte lippen.
Mijn inmiddels overleden moeder zou zeggen: ‘deze dame haalt het hele straatbeeld op.‘
Ze klampt me nog steeds vast. ‘Hoe gaat het toch met jou en Hans?’
Door de supermarktluidspreker klinkt een reclameslogan: ‘Nivea Q10 Power Anti-rimpel dagcrème, deze week 1 + 1 gratis.’ De reclame wordt onderbroken: ‘Debby , afdeling houdbaar, Debby houdbaar.’
Ik vertel haar hoe het met ons gaat. Titia kijkt me zonder te knipperen aan. Opeens stapt ze naar voren en buigt naar me toe. Met duim en wijsvinger pakt ze mijn wang vast. Vervolgens klemt ze met haar andere duim en wijsvinger mijn andere wang vast. Ze draait mijn beide wangen heen en weer of het knoppen zijn van een radio uit de jaren zeventig.
Ik weet niks uit te brengen.
‘Heb jij botox gespoten?’ Ze kijkt me aan met een blik van waag het niet tegen míj te liegen.
‘Botox?’, herhaal ik. ‘Nee zeg, niks gespoten en nergens gesneden. En waarom knijp je in mijn wangen?’
‘Om te checken of je echt geen botox hebt. Als je het wel hebt dan zijn je wangen hard. ‘Siem, onze buurman heeft aan zijn gezicht laten sleutelen. Hij wil op zijn medewerkers een vitale indruk maken. De man is CFO bij een scheepsbouwer. Hij begon met een ooglidcorrectie. Daarna liet hij zijn fronsrimpels lamleggen en kreeg hij fillers in zijn kin en kaken.’
De AGF-chef komt met een pallet sinaasappels onze kant op. Hij zucht. ‘Dames, mag ik er éven bij.’
Titia kwebbelt verder. Ik kijk op mijn horloge.
‘Hij heeft ook zijn wallen weg laten werken en de kraaienpootjes rond zijn ogen zijn foetsie. Als kers op de taart zijn z’n wangetjes opgevuld.
Hij is hélemaal gladgetrokken.’
‘Titia, gaf jij mij net nou een compliment over mijn wangen of maakte je een grapje?’
Titia zwenkt haar boodschappenkar richting het wijnpad. Ze draait zich om en zegt met een uitgestreken gezicht: ‘jouw houdbaarheidsdatum is blijkbaar nog niet verstreken.’
Goed geschreven. Ik krijg spontaan een hekel aan deze dame!
Je ziet er inderdaad prachtig uit. Maar dat is echt je eigen verdienste. Geen spuitje of operatie. Wel een positieve instelling en gezond eten en veel bewegen. Ik ben trots op je!
Dank je wel Marjolein. Deze dame bedoelde het als een grap.
Agf?
Alleen iemand die vroeger in de supermarkt heeft gewerkt gebruikt deze uitdrukking .
C1000 “juffermans”misschien?
Hahaha, val ik even door de mand. Wat leuk Marcel dat jij mijn verhalen leest.
Fijne verhaaltjes schrijf je!
Vrolijk en levendig,
Ga zo door!
Het is een waar gezegde, je bent pas echt dood als er niet meer over je gesproken gelachen en gehuild wordt. De mensenm die we lief hebben gaan nooit helemaal weg, maar blijven doorleven in ons hart, maar vooral omdat we ze niet vergeten.🥰
Dank je wel Trudi,
Je schrijft ware woorden. En je reageert altijd trouw. Hartstikke lief.
Ha, ha, ha! Met de laatste opmerking van Titia ben ik het helemaal eens!!!
Daar ga ik van lachen.
Héél geestig geschreven Simone. Ik zou voortaal de 2 vergeten boodschappen maar laten zitten. Is deze dame jaloers op jou ? Ik denk het wel. Dit vind ik nu ook een vorm van grensoverschrijdend gedrag !!!
Dank je wel Marjon. Ik begreep later van deze dame dat het een grap was.
Vreemde vorm van humor dan.
Wat goed geschreven. De ontmoeting met titia die de pest erin heeft dat jij er zo goed uit ziet En dan de intercom er tussen door in de supermarkt wat zo goed in het verhaal past: debbie afdeling houdbaar. ( in gedachten maakte ik er titia van) heerlijk verhaal
Agnes bedankt!