DESIGNBALLEN

‘Ik wil geen gewone ballen’, snikt de vrouw.
Hans kijkt me vlug aan en trekt een wenkbrauw op. Op de met houtsnippers bedekte grond staat een bouwradio. Uit de speakers schalt Christmas without you van Kenny Rogers en Dolly Parton.
Tien minuten voor de uitbarsting parkeren we onze auto op het parkeerterrein van de kerstbomenverkoop in Zeist. Naast ons klautert een engeltje met blond haar tot op haar schouders uit een lage BMW. Daarna volgt een vrouw van eind dertig, met hetzelfde blonde haar. Haar lippen glanzen van de gloss en ze heeft een lange camelkleurige jas aan. Achter moeder en dochter lopen we naar het terrein van de kerstbomenverkoop. Cor, gehuld in een legergroene jas en een rode muts heft zijn hand naar ons op.

‘Hé, jullie kochten vorige week toch al een kerstboom?’, vraagt Cor met een knipoog aan moeder en dochter. Het meisje pakt haar moeder bij de hand.
De vrouw haalt diep adem. ‘Onze styliste tuigde dezelfde dag de boom op.’ Ze wijst met haar hoofd naar haar dochter. ‘En Frederique plaatste haar eígen kerstbal, versierd met gouden glitters en rode steentjes in de boom. De foto staat nog op Insta.’
Haar stem breekt. ‘De volgende ochtend schreeuwt Frederique de longen uit haar lijf. Wat bleek, de kerstboom was omgevallen en bijna alle kerstballen waren aan gruzelementen.’
‘Ook mijn kerstbal’, zegt Frederique met een beteuterd gezicht.
Cor slaat zijn hand voor zijn mond. ‘Wat erg voor jullie. Ik zou zeggen op naar de Blokker voor nieuwe ballen. Of kijk bij de Lidl, daar hebben ze kerstballen in de vorm van ijsjes en aardbeien. Kost geen drol.’
‘Pardon, ik had geen gewone kerstballen, maar designballen.’
‘Designballen?’, vraagt Cor, terwijl de vrouw snikt.

‘We hadden glazen kerstornamenten versierd met het Chanellogo en gevuld met parels. Alle ballen waren met de hand gedecoreerd en onze piek, die was bezaaid met kristallen, facet geslepen.’
Cor trekt zijn onderlip omlaag. ‘Facet geslepen?’

‘De boom zit helemaal onder het gruis en de scherven’, klaagt ze. ‘Ik heb hem naar buiten gemieterd en ik wil helemaal opnieuw beginnen.’
‘Mevrouw, om uw leed te verzachten, geef ik u en uw dochter een nieuwe boom.’

Nadat Hans en ik een plafondhoge Nordmann hebben uitgezocht en weer in de auto zitten zegt Hans: ‘Designballen? Nog nóóit van gehoord.’
Thuisgekomen hangt Hans de kaarslampjes in onze Nordmann. Daarna reik ik een voor een de ballen aan en hangt Hans ze er voorzichtig in. ‘Jij bent mijn stylist’, grap ik. Hij hangt de grote zilveren ballen die nog van mijn moeder zijn geweest onderin en de kleinere bovenin. De paddenstoeltjes en de vogeltjes plaatst Hans op ooghoogte.
Die hingen ook op Curaçao in de boom, weet ik, waar hij als kleuter woonde. Behoedzaam hangt hij als laatste drie zilverkleurige pegels in de boom. Terwijl ik een foto maak voor de familieapp, neemt Hans een slok koffie.
‘Ja Siem, al hebben onze ouders elkaar nooit gekend, ze hangen wel sámen in de boom.’