PHISHING

‘Wat is de vervaldatum van uw creditcard?’
Hans is in de eetkamer aan de telefoon. Zijn mobiel staat op speaker.
Ik sta in de keuken en schuif in de koelkast een pak karnemelk opzij om een biertje te pakken. Het is vrijdagmiddag, bijna half zes. Voor Hans zet ik een flesje herfstbok op het aanrecht en voor mij een witbiertje.
Ik spoed me naar binnen. Waar gaat dit gesprek over? Hans staat voorovergebogen over de eettafel. Op de krant ligt zijn portemonnee opengeslagen. Er klinkt zachte pianomuziek van Debussy uit de boxen. Die zet ik gauw af.

‘Meneer Becker, we hebben twee aankopen onderschept. Er is zojuist een betaling gedaan van € 899,- voor een Huawei-telefoon. Dit bedrag past niet in uw uitgavepatroon.’
‘Sorry, waar gaat dit allemaal over?’, meng ik me in het telefoongesprek. Ondertussen kijk ik Hans vragend aan.
‘U spreekt met Simone Becker en ik bemoei me er even mee.’
‘Dag mevrouw, u spreekt met Mark van der Wal van ICS. Iemand heeft met de creditcard van uw echtgenoot gewinkeld. Het gaat om een bedrag van € 800,- en om een bedrag van € 600,-. Ik kan u geruststellen.’ Deze man klinkt inderdaad rustig gaat het door me heen. Zelf ben ik verre van kalm, mijn hart bonkt in mijn keel.
‘Deze twee aankopen hebben wij kunnen onderscheppen, maar er is net een bedrag afgeschreven van € 899,-‘
Hans heeft zijn creditcard in zijn hand en bijt op zijn onderlip.
‘Zijn we hiervoor verzekerd?’
‘Mevrouw, het komt goed. Deze creditcard blokkeer ik onmiddellijk. Uw man ontvangt spoedig een nieuwe creditcard.
Ter verificatie mailen wij nu aan uw man een code en die moet hij aan mij doorgeven. Ook sturen wij een sms aan uw man met een code ter verificatie.’
Met een rood hoofd been ik naar de computer. Hans loopt achter mij aan. Er komt een mailtje binnen en Hans ontvangt een sms van ICS met de verificatiecode.
De zenuwen gieren door mijn lijf. Die Mark van ICS praat rustig verder, maar ik hou het niet meer. Op het scherm van Hans zijn mobiel zie ik dat hij belt met een 06-nummer.
 Ik pak Hans bij zijn arm en gris zijn mobiel uit zijn hand. Hans kijkt me met grote ogen aan.
‘Hé, dit vind ik vreemd Mark, dat we bellen met een 06-nummer.’
‘Klopt hoor, dit nummer hanteren wij voor onze klanten die bellen vanuit het buitenland. En dit nummer gebruik ik voor spoedgevallen, zoals nu. Meneer Becker’, vervolgt Mark ‘wat is uw CVC-code?’
Ik schud naar Hans met mijn hoofd van nee, niet doen.
‘Mark, wie zegt mij dat dit geen phishing is? Vanmorgen in het Algemeen Dagblad las ik er net een artikel over.’
‘Mevrouw, dan stuur ik uw man toch geen mail en sms ter verificatie?’ Zijn stemgeluid stelt mij gerust.
Hans meldt zijn code.
‘Meneer Becker wij sturen u een nieuwe creditcard toe. Uw huidige kaart moet u door vieren knippen en extra goed door de afbeelding van de chip. Dan wens ik u beiden een fijne avond.’

Nadat de verbinding verbroken is, kijk ik Hans aan.
‘Hans het voelt niet goed. We zoeken het telefoonnummer op van ICS en we ondernemen actie.’

‘Mevrouw en meneer Becker, u spreekt met Maxime van ICS. Helaas bent u inderdaad het slachtoffer van phishing. Onze fraudedesk zit er gelukkig vierentwintig uur per dag bovenop en uw creditcard is door ons al geblokkeerd. U krijgt een nieuwe kaart van ons toegestuurd. De kosten zijn € 7,50. Verder zijn er geen kosten voor u.’
Ondanks dat de storm is gaan liggen gieren de zenuwen nog steeds door mijn lijf.
Hans omklemt de tafel. ‘Dank je wel Maxime. Eerlijk gezegd zijn we beiden nog helemaal van het padje af.’
‘Mevrouw, meneer, neemt u beiden een glas water en dan wens ik u een rustige avond toe.’

‘Een glas wáter?’, herhaal ik even later en loop naar de keuken.
Hans zucht. ‘Siem, ik had niet gedacht dat wij daarin zouden stinken.’
Ik reik Hans zijn herfstbok aan. De glazen laat ik achterwege. We ploffen neer op de bank en zetten het flesje bier aan onze lippen.