Even citroenen kopen op zaterdagmiddag. Ik loop bij de Turkse winkel op de Traay, onze winkelstraat in Driebergen, naar binnen. Drie citroenen voor één euro. Achter in de hoek staat een rek met veters. Dat had ik hier nog niet eerder gezien. Voor de kassa sta ik in de rij. Voor mij staat een mevrouw die naar achter snelt, omdat ze ook opeens citroenen wil hebben. Ooit hoorde ik iemand zeggen ‘een echte kok kookt nooit zonder citroenen.’
De man achter de kassa zie ik voor het eerst. Hij ziet mij naar prachtige minipakketjes in zijn vitrine kijken. Pakketjes met vreemde gouden letters erop. Hij helpt me uit de droom. Het is saffraan uit Iran. Saffraan uit Iran? Hoe komt hij hieraan, vraag ik me af. Ineens valt het kwartje. Er staat een andere naam op de ruit. ‘U bent nieuw?’ Hij glimlacht en legt me uit dat hij voorheen schoenmaker was. Ah, dat verklaart de veters. Hij komt uit Afghanistan. De Turkse winkel is nu een Afghaanse winkel. Zijn moeder woonde in Iran. Twee weken geleden was de begrafenis. Kort zie ik droefenis in zijn ogen. Hij veert op als ik hem vertel dat ik in Teheran ben geweest. Daar ben ik meerdere malen geweest, voor mijn werk voor KLM. Zijn moeder woonde in Mashdad. Zelf woont hij naast een piloot. Een aardige piloot. Ik ken hem en bevestig te nadrukkelijk dat ik deze collega ook een heel aardige man vind. Een beetje te, alsof het uitzonderlijk is dat piloten aardig zijn.
Vol trots tovert hij vanuit de vitrine de pakjes saffraan. Het rode goud helpt tegen stress, zo gaat het verhaal. ‘Geef me dan maar een kilo’, grap ik. Ik koop meteen twee van die mooie pakketjes. Hij vervolgt zijn verhaal dat deze saffraan werkelijk bijdraagt aan een gelukkig leven. Ik beloof hem dat ik recepten ga opzoeken waar het rode goud in gebruikt wordt. In mijn vele receptenmappen (niet dat ik kan koken), weet ik dat ik een artikel heb van de saffraanpolitie uit het Parool.
Thuis snor ik direct het artikel op en ik zet ondertussen een kopje saffraanthee. Het artikel gaat onder andere over nepsaffraan. Ook wordt vermeld waar het allemaal tegen helpt. Behalve tegen stress helpt het ook tegen de griep, infecties aan de luchtwegen, geelzucht, mazelen, cholera, diabetes, tandpijn, huidproblemen en bovenal tegen slapeloosheid. Recepten zoals muntthee met gember en saffraan, risotto Milanese, paella, omelet.
Ik nip van de thee en ik trek er een vies gezicht bij. Een tijd later zie ik op de toonbank van de winkel saffraan uit Alicante, zie foto. Heb ik nou de echte saffraan gekocht? Of heb ik thee gedronken van nepsaffraan? Dat blijft voor mij de vraag.
PS: saffraanrecepten.nl