RANCUNE

‘Die Fransozen verdienen makkelijk hun geld.‘

Dabadabada klinkt uit de luidspreker.
Ik schiet in de lach en ik doe mijn best om stil te blijven liggen.

‘Zo kan ik ook aan mijn geld komen, dabadabada.’

Tamara waxt de huid rondom mijn wenkbrauwen. Ik lig op de behandelstoel in haar beautysalon. Tamara draagt vandaag een roze jumpsuit en grote, zilveren oorringen.

Speciaal voor mij zet ze, zodra ik haar salon binnenkom, mijn favoriete Franse playlist op. Ik doe mijn ogen dicht en zwijmel bij Un homme et une femme.

Tamara mengt ondertussen de verf: donkerbruin met een paar druppels zwart erin. Met een borsteltje smeert ze het kleurenmengsel nauwkeurig op mijn wenkbrauwen.
Ik ruik een zweem van rozenbloesem en ik dommel langzaam weg.

‘Zo Siem, ik ga je wenkie’s weer toonbaar maken.‘

Opeens klinkt er knoertharde hardrock uit de geluidsbox. Ik schiet overeind. De wenkbrauwverf zit op mijn voorhoofd.

‘Oooh nee, het is weer zover. Dat is Yuri. Die gast is ziek weet je, hartstikke ziek.’
‘Yuri, je ex?’

‘Hij breekt in op mijn Spotifylijst. Gisteravond keek ik op Netflix naar Emily in Paris en toen verscheen er ineens een bloederige horrorfilm. Ik moet ál mijn wachtwoorden wijzigen.‘

Tamara stampvoet op de tegels en zet weer de Franse muziek op.
‘Weet je’, mompelt ze, hij bekijkt ook Sven via LinkedIn. Echt, ziek toch?’

‘Ach, die jongen vindt het moeilijk te accepteren dat zo een schoonheid als jij aan hem is ontglipt. En Tamara, het doet hem zeer dat jij een nieuwe liefde hebt gevonden. Hij pest je uit rancune’, probeer ik op moederlijke toon.

Tamara houdt even haar mond en Charles Aznavour zingt C’est fini, fini.
‘Precies, die zanger heeft het begrepen: c’est fini.’
‘Hoe vaak moet ik het Yuri nog vertellen: onze relatie is al negen weken over. Uit is uit.’

En daar is geen woord Frans bij.