PARFUMWOLK

‘Goedemorgen Lola, nog gefeliciteerd met je dertigste verjaardag.’
Ik omhels haar en raak bedwelmd door een zware parfumwolk. De lucht slaat op mijn keel en ik begin te kuchen. Terwijl ik twee cappuccino’s maak hap ik naar adem. De bloemige geur komt me bekend voor, maar waarvan?

Lola zet een bord omwikkeld met aluminiumfolie op het aanrecht.
‘Tadaa, een Schwarzwalder kirsch, zelf gemaakt. Voor bij het tweede kopje Siem.’
Lola, onze schoonmaakkanjer heeft vandaag haar amandelvormige ogen met donkere eyeliner omrand. Met een beetje fantasie zou je haar kunnen verwarren met Flodderactrice Tatjana Šimić in haar jonge jaren. Ooit zei een collega: ‘durf je Hans wel met haar alleen te laten als je aan het werk bent?’

We staan tegen het aanrecht geleund en drinken onze koffie. Vlekkie, onze kat schuurt langs de benen van Lola. De blonde kattenharen kleven aan haar joggingbroek. ‘Geeft niks, ik stofzuig het er zo af.’

Lola rolt het snoer uit de stofzuiger en ze steekt de stekker in het stopcontact. Vlekkie spurt naar buiten, het kattenluik kleppert als een castagnet.

‘Lola, welke geur heb je op? Ik ken het ergens van, maar het ruikt zó sterk.’

‘Van mijn man heb ik parfum voor mijn verjaardag gekregen. Het is dezelfde als die jij gebruikt’, zegt ze met een lach van oor tot oor.
‘Maar hoe wist jij welke je moest hebben? Er staan nog twee parfumflesjes.’
Ze slaat haar ogen neer en haar wangen kleuren als stoplichten die op rood springen.

‘Ik dacht, de parfumfles met de gouden zon erop moet ‘m zijn.’
Ze hapert even. ‘Van die fles heb ik stiekem een foto gemaakt en die foto heb ik aan Karel geappt.’
Karel fietste ervoor naar Zeist. Bij de derde parfumerie had hij eindelijk  beet.’
‘Waarom heb je niet gewoon aan mij gevraagd welk merk het is?’
‘Sorry Siem, dat durfde ik niet zo goed.’
‘Lola, die parfum heb ik na een vlucht op de luchthaven van Muscat gekocht. Het is zo geconcentreerd: als je twee keer een beetje verstuift in je hals en achter je oor is dat al voldoende. Zo doe ik er lang mee en dat is maar goed ook, want het is een kostbaar goedje.’

‘Oh, ik doe altijd tien keer pssst, pssst, pssst. Karel zei ook al dat ik zuiniger moet zijn.’
‘Vindt hij het ook lekker ruiken?’
Weer bloost ze. ‘Ja, maar toen hij het gaf, zei hij: ‘de cadeaus voor sinterklaas en kerst kun je nu wel op je buik schrijven.’