Kaizen Siem, kaizen, zeg ik tegen mezelf. Denk aan wat Bettina zei: ‘Adem in, adem langzaam uit.’
Aan mijn arm hangt de boodschappentas die nog uitgepakt moet worden. Links op het aanrecht ligt de rode ui die ik wil snijden, naast de vaat die nog in de vaatwasser moet.
Kaizen Siem, zeg ik nog een keer en denk terug aan de les van vanmorgen.
‘Zoek je positie, zit rechtop, voel de aarde, voel je voeten. Voel het contact met je billen. Als je stevig zit, maak dan je rug lang en maak je nek lang.’
Ik adem diep in en ga met volle aandacht naar mijn boodschappentas.
Oeps, ik ben de fetakaas vergeten. De Griekse salade voor vanavond lijkt me een beetje karig zonder feta. Dan moet ik straks nog even snel heen en weer. Heb ik daar wel tijd voor?, want ik moet ook nog de salade in elkaar sjouwen.
Kaizen Siem, spreek ik mezelf weer toe.
Terwijl ik de paprika in de koelkast leg adem ik diep in en uit.
‘Ga met aandacht naar je gezicht, laat je wangen hangen, voel het begin van je glimlach. Wees je bewust van je adem.’ ‘Om bewust te ademen, kun je hardop tellen bij de uitademing. Lucht komt naar binnen, één. Lucht komt weer naar binnen, twee. Zo verleng je je ademhaling.’
Ik open mijn ene oog en zie dat de salade naar mij roept. Boven piept de droger als een ongeduldig kind en in de slaapkamer wacht een stapel wasgoed om gevouwen te worden.
Zen blijven, spreek ik mezelf toe.
‘Mediteer op regelmatige tijden’, vervolgt Bettina. ‘En doe alles wat je doet met zoveel mogelijk aandacht. We oefenen Kaizen: verbeteren in kleine stappen, met vertrouwen. Zen is niet iets wat je zomaar doet. Zen is wat je doet met áándacht. Een rustige ademhaling is de basis van je welzijn.’
Ik adem diep in en langzaam uit. Dit wordt mijn nieuwe tactiek: de dag door met rust en aandacht. Kaizen, maar dan in mijn tempo.
Met aandacht pak ik mijn boodschappentas uit. Het bakje olijven leg ik op het blad. Dan zie ik het kommetje dressing staan. Die mag alvast uit de koelkast om op temperatuur te komen.
‘LongCovid-patiënten staan permanent aan. Er is een verstoring in het autonome zenuwstelsel. Meditatie helpt om het immuunsysteem te herstellen. Je reset de samenwerking tussen lichaam en brein’, hoor ik dokter Sytze, de gastspreker zeggen.
Terwijl mijn ene hand een zakje sla vastheeft, pak ik met mijn andere hand de dressing. De kom glipt uit mijn handen en valt recht mijn boodschappentas in.
‘Oh nee, getverrederrie’, roep ik.
Hans komt de keuken in. ‘Wat is hier aan de hand?’
Ik vis de kom uit mijn tas. De dressing druipt langs het hengsel.
Hans zijn blik gaat van mij naar de tas en weer terug.
‘Siem…, doe nou één ding tegelijk!’
Een ding tegelijk en aandacht daarvoor is heel erg Zen!!!!!!
Wat zijn jullie toch een super duo. Jullie vullen elkaar aan.
Geweldig verhaal; één ding tegelijk en wel kalm en gefocussed ; je weet het Simone, alles is balans.
Multitasken zit zo in ons vrouwenbloed…..
Gelukkig staat er bij jou een nuchtere man in de keuken!
Wat een stress salade
De (praktische) moraal van dit verhaal (behalve wijze lessen van Zen): dressing pas maken als alle boodschappen op hun plekje liggen ??
Oeps, maar was vast goed bedoeld!
Goed verhaal. Grappig en herkenbaar.
Geweldig! Wat gaat er allemaal in een mens om. Wat maak je mee en wat doe je ermee. En dan ook nog knap en grappig beschreven
Weer heel beeldend geschreven!
Ik hoop niet dat je die dressingin je Dior hebt laten vallen… 😜
Ik zie het je doen 😘
Zie het helemaal voor me Siem, geweldig!!
Ai,ai,ai….ik zie en voel dit echt met je mee. Ik herken dergelijke situatie,s. Maar je weet het hé, niet rennen maar pl……